PULSE Racing is altijd op zoek naar nieuwe atleten die nieuwsgierig zijn naar het gebruik van FES en gezamenlijk de uitdaging aan willen gaan. Op dit moment zijn er vier fanatieke atleten, Mohammed Ackloufi, Peter van Burk en Jet Pieters-Fuld en Remco Rozendaal. Drie van hen trainen wekelijks op de VU. Remco Rozendaal wordt op afstand begeleid. Hieronder staat een overzicht van de verhalen van de atleten.
Mohammed Ackloufi
Ik ben Mohammed Ackloufi, ik kom uit Almere en ben een van de piloten bij PULSE Racing. Ik heb in 2002 een ongeluk gehad waardoor ik nu een dwarslaesie heb op niveau TH7/8. Vanaf de navel naar beneden voel ik niks meer, alleen soms kan ik de warmte van mijn telefoon op mijn been voelen. De enige beweging die ik ervaar zijn mijn spasmes. Lang geleden waren deze wel eens zo sterk dat ik erdoor op mijn benen kon staan.
Hiernaast ben ik altijd een liefhebber geweest van sport. Voor het ongeluk liep ik elke dag hard, omdat ik anders niet kon slapen. Ook was ik een fanatieke kickbokser, skiër en roeier. Sporten is voor mij belangrijk omdat het goed is voor de hersenen en de motivatie.
Nadat ik in een rolstoel terecht ben gekomen heb ik deelgenomen aan de paralympische spelen met de onderdelen roeien en skiën. Het was intens om hier voor te trainen, maar dat maakte het juist vet om te doen. Ik heb met roeien aan EK’s en WK’s meegedaan en op het WK heb ik zelfs goud mogen behalen. In de toekomst ben ik niet van plan meer deel te nemen aan de paralympische spelen, omdat ik nu graag nog alleen voor mijn plezier beweeg.
In de periode van de paralympische spelen ben ik ook in contact gekomen met elektrostimulatie. Nadat ik als testpersoon bij het bedrijf van Rik Berkelmans was gestart, startte ik ook met FES-fietsen in het revalidatiecentrum Reade. Omdat ik het FES-fietsen erg fijn vond, heb ik dit verder ontwikkeld om zo mijn spieren te trainen en meer fit te worden. In 2018 ben ik via de therapeuten van Reade in contact gekomen met PULSE Racing. Ik ben graag bij PULSE Racing omdat het leuke studenten zijn en leuke gasten die me goed in FES begeleiden. Het is heel leerzaam en goed voor mijn lichaam. Mijn doel is om aan mijn spieren te blijven werken voor een betere doorbloeding. Ik ben vooral bij PULSE Racing voor de gezondheidsvoordelen die ik eruit haal. Ik heb altijd voor mijzelf getraind en PULSE Racing draagt hier goed aan bij met de juiste begeleiding. Ik hoop in de toekomst mijn benen goed te blijven trainen en mijn conditie op peil te houden.
Peter van Burk
Ik vind het erg leuk om met PULSE Racing te werken en ik heb er veel lol in! Ik ben Peter, ik ben geboren en getogen Amsterdammer van 31 jaar oud. Voor mijn dwarslaesie deed ik extreem veel aan sport, zo’n 6 keer per week. Ik trainde veel voor triatlons. Na in 2019 aan een halve mee te hebben gedaan zou ik in 2020 voor een hele gaan. Daarnaast deed ik aan squash, tennis, golf, frisbee, karten en zeer fanatiek beachball. Zelfs had ik een sport bedacht genaamd Het spel.
In juni 2020 heb ik na een duik in het IJ een dwarslaesie opgelopen ter hoogte van mijn borstbeen (thoracale 4-5). Ik ben vrijwel al mijn gevoel verloren onder de laesie, bewegen lukt daar helemaal niet meer, spasmen en elektrostimulatie uitgezonderd. Sinds mijn dwarslaesie kan ik vrijwel alle sporten die ik deed niet meer uitvoeren. Ik ben nu al een tijdje de overgebleven mogelijkheden aan het uitproberen.
Zitskiën, rolstoeltennis, handbiken (doe mee aan handbike challenge 2022), zwemmen, zitwaterskiën en natuurlijk fiets elektrostimulatie bij PULSE Racing zijn een aantal voorbeelden die goed bevielen.
Tegen het eind van mijn revalidatie moest ik lang wachten op voorzieningen, die mij het werken weer mogelijk gingen maken en ik was op zoek naar dagbesteding. Toen ik via via bij PULSE Racing terecht kwam, was ik meteen enthousiast.
De gezondheidsvoordelen van deze vorm van elektrostimulatie vind ik belangrijk, maar bovenal vind ik het erg fijn dat ik mijzelf weer echt in het zweet kan werken. Dit gaat een stuk lastiger op louter armbewegingen.
We hebben al bereikt dat ik een stuk langer op beenkracht kan fietsen en mijn PR op de Cybathlon afstand wordt met grote sprongen sneller. Staat nu op 5:08 over die 1200 meter.
Het lijkt mij enorm tof om met PULSE Racing de Cybathlon te winnen, mocht ik als atleet gekozen worden, maar mijn belangrijkste doel is steeds fitter te worden.
Ik heb veel plezier in het trainen bij PULSE Racing, het is een erg leuk team en ik wil jullie ontzettend bedanken voor alles!
Jet Pieters-Fuld
Hoi, ik ben Jet Pieters-Fuld, 39 jaar oud, en ik ben geboren in Naarden Vesting. Van mijn 6e tot en met mijn 20e heb ik paard gereden. Tot mijn 11e op de manege en daarna steeds fanatieker in de wedstrijdsport. Eerst alleen op mijn eigen pony, de sneeuwwitte “professor” Boemerang. Daarna ook op mijn tweede pony Moony, waarna er steeds meer pony’s bijkwamen van anderen. Vanaf mijn 15e ging ik over op de paarden waarbij ik me toelegde op de eventing. Dit is een combinatie van dressuur, springen en een cross. Heel veelzijdig en vraagt veel conditie. In het jaar voor ik een dwarslaesie opliep trainde ik zo’n 10 uur per dag. Waarvan 2 uur ging naar fitness en 1.5 a 2 uur naar fietsen. Het was het meer dan waard, ik hou van het gevoel na een dag trainen en vanaf mijn 15e zat elk jaar ik in het A- of B-kader voor de EK (van de jeugd tot en met Young Riders).
Op 12 juli 2002 nam ik deel aan de CCI van Breda, een internationale eventingwedstrijd. De cross bestaat daarbij uit een wegparcours en een soort obstakelparcours door het bos over boomstammen en door het water. Er is ook een tweede wegparcours en een steeple aan toegevoegd. In de steeple ga je met je paard op een soort renbaan over enkele heggen heen en ligt de snelheid op ongeveer 690 meter per minuut. Bij de voorlaatste sprong ging het mis. Hot Item, mijn paard, kwam niet goed uit, kon daardoor niet goed afzetten en we vielen.
Het resulteerde in een schaafwondje op Item zijn rechtervoorbeen en een C6 laesie voor mij. Daar zat ik dan, 20 jaar oud en volledig rolstoelafhankelijk. Vanaf mijn borstkas heb ik geen functie meer, dat betekent dat ik vanaf daar naar beneden mijn spieren niet meer bewust kan aansturen. Mijn gevoel is ‘vlekkering’; onder de laesie zijn er plekken die ik kan voelen. Ik heb ook uitval in mijn armen en handen maar heb gelukkig genoeg kracht om met een handbewogen rolstoel uit de voeten te kunnen. Ondanks de verminderde handfunctie, ik kan alleen mijn linkerwijsvinger nog zelf strekken, ben ik handig. Schrijven en tekenen kan ik bijvoorbeeld zonder aanpassingen.
In het revalidatiecentrum zagen ze al snel dat sporten voor mij ‘the way to go’ was en hebben ze me zodra dat kon met zoveel mogelijk sporten kennis laten maken. Ik had voor ik mijn nek brak meerdere schouderblessures gehad en handbiken bleek daardoor niet zo geschikt meer. De oude blessures speelden namelijk hierbij enorm op.
De stoelen die bij wheelchairrugby worden gebruikt bleken geen problemen te geven. En zo rolde ik een nieuwe sport in. Ook wheelchairrugby kon ik niet half doen en na een paar jaar zat ik weer in een Nederlands team. Tijdens het rugbyen ontmoette ik Wouter, samen hebben we in het Nederlands team gezeten en in 2012 zijn we getrouwd. Wouter heeft ook een (incomplete) dwarslaesie.
In 2019 bleek ik borstkanker te hebben. Na de behandelingen was mijn conditie ontzettend slecht en heeft de revalidatiearts van het AVL mij verwezen naar READE. Zij vond trainen op de Berkelbike de enige verantwoorde en effectieve manier om mijn hart- longconditie te herstellen. Bij Reade begon ik eerst met Jeroen en daarna met Marcel te trainen op de Berkelbike. Dit beviel mij uitstekend en vanwege mijn enthousiasme wees Marcel me op PULSE Racing.
In de zomer van 2021 ben ik bij PULSE gestart. Dankzij PULSE Racing kan ik vaker trainen, namelijk 2 keer per week. Bij PULSE Racing kan ik trainen op een manier die bij me past. Alles wordt gemeten en bijgehouden, zo is progressie goed te zien en kan ik gerichter trainen. Daar hou ik van, het is weer n beetje terug naar hoe ik werkte bij de paardensport. Ik merk echt dat mijn hart en long conditie beter is geworden sinds ik op de Berkelbike train. Ik moet namelijk steeds meer moeite doen om mij hartslag boven de 170 BPM te krijgen. Ik heb ook geen last meer van longontstekingen na een simpele verkoudheid. Het levert zoveel gezondheidswinst op. Ik wil ontzettend graag terug komen op het oude conditie niveau van voor alle operaties die zijn uitgevoerd in het AVL. En ik verwacht dat dit met behulp van PULSE ook gaat gebeuren.
Niet allen het trainen is leuk bij PULSE Racing. De studenten die aan het onderzoek meewerken komen uit verschillende (medische) opleidingen. Ik heb een nogal brede interesse, maar medische onderwerpen trekken me bijzonder aan. Ik was toen ik mijn nek brak ingeloot voor geneeskunde en heb eerst een jaar biomedische wetenschappen gestudeerd voor ik over ging op rechten. Het is leuk nieuwe mensen te leren kennen en over hun studies te praten. Het is een win-win situatie voor me. Niet alleen verbeter ik mijn conditie en breng ik lichaam en geest in balans bij PULSE. Tegelijkertijd leer ik mensen kennen en verbreed ik mijn horizon. Geweldig toch?
Remco Rozendaal
Ik ben Remco Rozendaal, 35 jaar oud en woonachtig in Dronten. Mijn familie heeft een fruitteeltbedrijf waar wij appels en peren kweken. Als jonge jongen droomde ik over de overname van het familiebedrijf en een leven op de boerderij. Ik was een actieve boomsnoeier en ZZPer in de fruitteelt. Ik hield me ook bezig met het opkweken van fruitbomen, eigenlijk was ik een manusje-van-alles. Ik hield van motorrijden en langs festivals gaan met vrienden. Een vrij gezellige jongen dus, en ook nog eens vrijgezel! Ik was een gezonde knul die nooit wat had. Totdat in 2015 mijn leven volledig op z’n kop is komen te staan.
Ik kreeg een motorongeluk en werd geconfronteerd met een dwarslaesie. Sinds dien ben ik vanaf mijn bovenlichaam(tepels) verlamd en heb ik geen arm en beenfunctie meer. Alhoewel ik dankzij een elektrische rolstoel mijn mobiliteit voor een groot deel heb terug gekregen, heeft mijn dwarslaesie grote gevolgen voor mijn zelfstandigheid en dagelijkse invulling.
Ik was altijd veel in beweging door mijn intensieve werk, waardoor mijn conditie en lichamelijke toestand goed was. Nu dat ik in een rolstoel zit is dat wel anders en is het erg moeilijk om mijn lichaam in conditie te houden. Gelukkig is er tegenwoordig ook FES, wat er voor zorgt dat ik wel een soort gevoel van sporten krijg. Samen met PULSE Racing ben ik naar verschillende mogelijkheden in mijn trainingsschema’s aan het kijken. Dankzij het fietsen met elektrostimulatie is mijn spieromvang goed toegenomen. Mijn benen zijn echt gegroeid wat betreft spiermassa. Dit komt ook nog eens te goede tegen decubitus plekken.
Ik heb een trainingsschema voor trainings, 3 keer in de week van anderhalf uur. Dit loopt af en toe nog wel eens uit omdat het sporten zo lekker voelt voor mij! Ik doe eindelijk weer iets dat dicht bij sporten komt, net zoals vroeger. Het is niet alleen lichamelijk goed voor mij, maar ook geestelijk geef dit een enorme boost!
Ook atleet worden op de VU en Professionele begeleiding van een studententeam? En twee keer per week kosteloos training op een BerkelBike? Neem contact met ons op via operations@pulseracing.nl